Serbske ludowe spiwy

Wokoło grodu jo sćažcycka

2. Ze šćabotu, zbrinkujucy,
za rědnym źowćom glědajucy.

3. Syłojik, ten drobny ptašack
leśešo knězu nuzu skjaržyt.

4. »Gnězdko su mě roztergali,
młode su mě zwuběrali.«

5. »Njejsom ja śi pjerwjej gronił:
Njewij gnězdko pśi puśiku.

6. Wuwij gnězdko na jaworje,
na jaworje na gałuze.

7. Tam ty twóje młode wuwjeź.
Pśiwjeź je pótom pód móje wokno.

8. Ja com sebje jadnog’ wubraś,
kóteryž buźo móc lěpjej spiwaś.

9. Staršy pśecej lěpjej spiwa,
ten dej sedaś pód mójim woknom.

10. Zajtša rano górjej wołaś
móju kněnju, móju celaź.«

* * *

11. Prědnu richtu na blido njasu,
njewjesta ta chopi pšašaś.

12. Njewjesta ta chopi pšašaś:
»Źo mój luby nawóženja?«

13. Drugu richtu na blido njasu,
njewjesta ta hyšći pšaša.

14. Njewjesta ta hyšći pšaša:
»Źo mój luby nawóženja?«

15. Tśeśu richtu na blido njasu,
njewjesta ta chopi płakaś.

16. Njewjesta ta chopi płakaś.
»Źo mój luby nawóženja?«

17. »Nawóženja pód góli ganja,
pód góli ganja, źiwinu góni.

18. Źiwinu góni, zwěrinu daji,
pśecej k swajźbje pśigótujo.«