Serbske ludowe spiwy

Syrotka wobejšła tśi raz kjarchob

1. ||: Syrotka wobejšła tśi raz kjarchob, :||
mótercyny row jo nadejšła.

2. ||: »Stawajśo wy górjej, mója maśi! :||
Źiśo wy mě skibku wotkšajat.«

3. ||: »Ty ga maš tam młodu mamu doma, :||
daś ći wóna skibku wotkšajo.«

4. »Młoda mama ma dosć swójich źěśi.
Swójim wóna te topjeńki pjaco,
mě spalene skórki njedajo.

5. ||: Stawajśo wy górjej, mója maśi! :||
Źiśo wy mě zgełko wupałkat.«

6. ||: »Ty ga maš tam młodu mamu doma, :||
daś ći wóna zgełko wupałce.«

7. »Młoda mama wupałce mě zgełko,
ale jo tek stergajo do lumpka.
Chyśi mě jo potom do nugła.

8. ||: Stawajśo wy górjej mója maśi! :||
Źiśo wy mě głowku pocesat.«

9. ||: »Ty ga maš tam młodu mamu doma, :||
daś ći wóna głowku pocaso.«

10. »Młoda mama pocaso mě głowku,
ale pobijo mě tek do njeje,
starcy ju wot sebje pśecer pšejc.

11. ||: Stawajśo wy górjej, mója maśi!« :||
»Móje góle, wěcej njestawam.

12. Na wutšobje lažy śěžki kamjeń,
na wocyma lažy běły pěsack,
na nogoma pak zeleny dern.«

13. Pśileśeštej dwa janźela z njebja.
Pśimjoštej tam syrotku za ruku,
leśeštej z njeju do njebja nutś.