Njetuž, źowćo, njetužy

2. ||: Luby słužy Rašpanu, :||
lubka słužy Dotywach.

3. ||: »Sedym lět som ju lubo měł, :||
słowka z njeju njezgronił.

4. ||: Nic ak lutne listy słał.« :||
Chto ga listy znosował?

5. ||: Syłojik je znosował, :||
syłojik ten drobny ptašk.

6. ||: »Njedawaj je nikomu, :||
ak pisarjeju samemu.«

7. ||: Chto ga listy lazował? :||
Pisaŕ jo je lazował.

8. ||: Pisaŕ listy lazujo, :||
a na źowćo zglědujo.

9. ||: Na jeje wócko na brune, :||
na jeje licko cerwjene.

10. ||: »Wóžeń se, ty źowcyšćo, :||
wez sebje, kótareg’ coš.«

11. ||: »Wezmu sebje starego, :||
co ga mě ten stary dej?

12. ||: Wezmu sebje młodego, :||
togo mam ja raz tak dlej.

13. ||: Z tym comej hyś na hermank, :||
comej kupiś hermanka.«

14. ||: »Spócakaj, źowćo, spócakaj :||
do Baršćańskeg’ hermanka.

15. ||: Comej hyś tam na hermank, :||
comej kupiś hermanka.

16. ||: Tych źe słodkich paprjeńcow, :||
tych źe drobnych wórješkow.«

17. ||: »Wórješki ja njebjeru, :||
wórješki su pśeradne.

18. Te naju lažko pśeraźe
we naju nowej komorje,
we naju běłej póstoli.«