Serbske ludowe spiwy

Jěli su kněža na gósćinu

1. Jjeli su knježa na gósćinu,
Knježnicku su zgubili,
Jjeli su mimo fórmani,
Knježnicku su wiźeli.

2. Na bjełym pjesacku seźecy,
Z ceŕenym jabłuškom zejgrawacy.
Do kjarcmy su ju pśiwjadli,
Piẃe, wińe pśepili.

3. Pśirejtowali tam rejtaŕe,
Kśjeli byś nocowane,
Jaden se zebrał z tych rejtarjow,
Kjacmaŕki se hopšašał:

4. Kjacmaŕka, luba kjacmaŕka,
Joli to waša źówka,
Joli to waša heǵen źówka,
Abo jo słužabna?

5. To źem ńej’ naša heǵen źówka,
Teke ńej’ słužabna,
To su ju fórmani pśiwjadli,
Piẃe, wińe pśepili.

6. Kjacmaŕka, luba kjacmaŕka,
Pśiwdajśo mje pśi ńej spaś.
Mója ta wóla k tomu jo,
Joli tog’ źówcyšća.

7. Kjacmaŕka póstolku sćelašo
Rejtaŕ jej swjećašo,
Kjacmaŕka póstolku spósćelašo,
Rejtaŕ swjecku zagase.

8. Do poł nocy deŕe spaštej,
Po poł nocy se rozgranjaštej;
Rejtaŕ ten chopił źówčo pšašaś:
Wotkel ga sy, Ancycka?

9. Ja som źen ta młodša źówka
Teg’ pana Wintembórskeg’[.]
Sy ty teg’ pana młodša źówka,
Ja sym jog’ młodšy syn.

10. Som śi ja pytał tśinasće ljet,
Zarejtwał styrnasće kóń,
Njent ak’lej som śi ja namakał,
Až sy mója młodša šotša.

11. Kjacmaŕka źówčo górej woła:
Swita, swita, źeń bywa,
Stawaj mje górej, ty ńeẃesta,
Ty młoda góspoza.

12. Ja ńejsom žedna ńeẃesta,
Tek žedna góspoza,
Gab’ ten mój staršy bratš ńebył,
Wjenašk by zgubiła.

13. Gaž to jo ten twój staršy bratš,
Źo maš nana, móterku?
Nana tog’ mam ja na rynku,
Teke tam móterku.

14. Na rynk tam wónej pśijjeźeštej,
Pśed dwórom zastaštej:
Wotcynajśo te nowe ’rota,
Ja ẃedu rjednu młodu.

15. Ja wam njet ẃedu rjednu młodu,
Seb́e dobru góspozu.
Nam ńejo trjobna žana młoda,
Tek žana góspoza.

16. Ja wam nic ńeẃedu rjednu młodu,
Seb́e dobru góspozu,
Wotcynajśo te nowe ’rota,
Ja ẃedu młodšu sotšu.

17. Móterka šćažku sćelašo
Ze žyźim zelenym.
Ńesćelśo šćažki ze žyźim,
Ja som naucona pó paŕe hyś.

18. Rozuwaj se ty burske creje,
Obuwaj se bergarske,
Zeblekaj se ty bursku drastwu,
Oblekaj se bergarsku.