Zezady hunow w zahrodźi

2. ||: Do kótlika so wuliwa :||
a k’ kótlikej dźe šćežčička.

3. ||: Po šćežce chodźi holičo :||
tu čistu wodu čěrajo.

4. ||: Třo jězdni nimo po drózy :||
přijěli su do zahrody,

5. ||: Tam swojim konjam wowsa dać, :||
jich z čistej wodu napować.

6. ||: »Bóh postrow«, dźachu, »holčo, će! :||
Chceš wody dać nam chłódneje?«

7. ||: »Chcu wody chłódneje wam dać :||
a waše konje napować.«

8. ||: Tuž rjekny jězdny k holiču, :||
kiž sedźeše na bruniku:

9. ||: »Tych złotych tři sta dyrbiš měć, :||
chceš holičo -li moja być.«

10. ||: »Za złote«, holčo wotmołwi, :||
»so moja lubosć njekupi.«

11. ||: Tuž dźeše jězdny, na běłym :||
kiž sedźeše na krošatym:

12. ||: »Ći rjećaz dam wot złoteho, :||
chceš-li być moja, holičo!«

13. ||: »Tež do złoteho rjećaza :||
so moja lubosć njezamka.«

14. ||: Na čornym jězdny łysaku :||
tuž třeći dźeše k holiču:

15. ||: »Ći pjeršćeń dam wot slěbora :||
chceš-li być moja, holička.«

16. ||: Na běły porsćik natykny :||
sej holčo pjeršćeń błyšćaty.

17. ||: »Chcu twoja być, mój najlubši, :||
twój pjeršćeń swědči lubosć mi.«