Serbske ludowe spiwy

Wšitcy ći ludźo ležo spja

W originalnej zběrce njejsu noty k tekstoju pódane.

1. ›’Šitke te ludže ležo spja,
›Ja pak drju jjezdžić po tych nocach.‹

2. ›Ja pak drju jjezdžić po tych nocach,
›Po tych mi ćmowych wečorach.‹

3. ›Kotraž ta ’wježka najwótśšo swjeći,
›Wobswjeći mi ’šim hórkam, dółkam.‹

4. ›Wobswjeći mi ’šim hórkam, dółkam
›A tež tej mojej lubej lubcy.‹

5. Dyž poča ranko džeń bówać,
Da panko poča horjewołać:

6. »Stawaj mi horje, pohončo,
»Futyruj mi te konje!«

7. ›Tón futyr, kiž mjej brunaj jjeztaj,
›Tón džje na mojej kšini leži.‹

8. ›Na jenej ručcy pak lubka spi,
›Na druhej wjenac zeleny.‹

9. ›Kak nerad’ bych ju horje wołał,
›Kak nerad’ bych ju wubudžił.‹

10. To su te namaj powesćje
›Wot nana, maćerje.‹

11. ›’Šim kralam, fjerštam je wotpojeła,
›Swojom’ je lubemu zwoliła.‹

12. ›Swojom’ je lubemu zwoliła,
›Zo dyrbi sam ju zalubować.‹