Serbske ludowe spiwy

Křesćijanski čłowjeko

2. Hdyž bě stworił Hadama,
da wón jemu wusnyć da,
zo wón pytnył njej’.
Wotewrił jom prawu stronu,
z rjebła stworił rjanu žonu
k mandźelskej.

3. Tak je twjerdźe mandźelstwo
zwjazane přez duchownoh’
wšitkim mandźelskim,
zo so njechał nichtó zwažić,
tónle zwjazk hdy zas rozwjazać
hač do smjerće.

4. Ćežke je to mandźelstwo,
hdyž so njeje radźiło,
křiž a hubjenstwo.
Sćerpnosć wšitko přewinje,
štož maš ćerpić, njezminje,
budź spokojom.

5. Pawoł praji: Mandźelstwo
jara wulka swjatosć jo
kóždym mandźelskim.
Chwal nětk Boha, lubuj žonu,
tuž dóstanješ njebja krónu
w kraju jandźelskim.

6. Kwasni hosćo, prošu was,
njezabudźće na tón kwas!
Spomodliće so,
zo by so tom nawoženi
a tež jeho młodej knjeni
přeco derje šło.

7. Čestni hosćo, nětk ja du,
měr tón ja wam winšuju,
wón njech přińdź na was.
Žohnuj Bóh was wodnjo, w nocy
kiž ma wšitko w swojej mocy
kóždźički čas.

8. Hercy rjenje dźěłajće,
lubi, wjesele spěwajće
a juskajće wy.
Při tym chcemy Boha chwalić,
we wutrobach wopor palić,
hamjeń prajicy.