Serbske ludowe spiwy

Štóž so mysle ženić ma

2. Hdyž sej wozmješ tajkule,
tajku jara młodušku,
młoda ta ma horcu krej,
horcu krej,
tej tež kóždy prawy njej’.

3. Hdyž sej wozmješ tajkule,
tajku jara rjanu,
da maš zaso haru z njej,
haru z njej,
zo ći łaža druzy k njej.

4. Hdyž sej wozmješ tajkule,
tajku jara móličku,
da so dyrbiš chileć k njej,
chileć k njej,
hejz’ chceš něšto šeptnyć jej.

5. Hdyž sej wozmješ tajkule,
tajku dołhu nohatu,
da dyrbiš sej rěbl kłasć,
rěbl kłasć,
hejzo chceš ju tróšku zmjasć.

6. Hdyž sej wozmješ tajkule,
tajku jara staru,
ta ći łazy po dworje,
po dworje,
kaž stolětne šerjenje.

7. Hdyž sej wozmješ tajkule,
tajku čornu mazanu,
radźi so ći něhdy kał,
něhdy kał,
šerjenje maš do kału.

8. Hdyž sej wozmješ tajkule,
tajku jara hubatu,
da njetrjebaš w domje psa,
w domje psa,
wšak maš žonu za psyka.

9. Jara chudej’ njebjer sej,
njekrydnješ ty ničo z njej’,
da ći wšudźe faluje,
faluje,
kóždy so će zdaluje.

10. Hdyž sej wozmješ tajkule,
tajku jara bohatu,
da wšak so jej njedźiwaj,
njedźiwaj,
cholowy jej z dobrym daj.

11. Čestnu, lesnu, šikwanu,
pěknu, bohabojaznu,
tajkule sej dyrbiš wzać,
dyrbiš wzać,
při tej so ty njeb’dźeš kać.