1. Ja tam widźach wrobla lećo,
woči so jom swěćeštej.
Ja jom prajich: »Dobry wječor,
hišće běše swětły dźeń.«

2. Lećeše wón, lećeše
nimo N. N.-ec zahrody.
We zahrodźe róže steja,
we zahrodźe róže kća.

3. Nichtón njej’ tak zwažny był,
zo sej jednu wušćipnył.
Jan sej jednu wušćipnył,
přeco trjechił na Hanku.

4. Wzał je sej ju za ručku,
wjedł je sej ju do jstwy nutř.
Sam so sydnył na swój stoł,
sadźił Hanku za blido.

5. »Jěs a pij nětk, lube dźěćo,
jěs a pij nětk, Hančička.
Prjed’ sy była lubka moja,
nětko budźeš mandźelska.«

6. Sydom lět sy wójnu wjedła
z Boršćanskimi hólcami,
nětk pak dyrbiš moja byći,
moja dyrbiš wostaći.«