1. Jank tón bježi pó-wsy delje,
Kobelka so mele;
Rjana Hanka za nim ’lada
A so jemu smjeje.

2. ›Nesmjej so mi, rjana Hanka,
›’Šak sym ja twój stajny,
›Wot Štetina do Barlina,
›Tam je runa mila.‹

3. ›Tam je ljepša škleńca piwa,
›Hač jow khana wina,
›Tam su reńše stare baby,
›Hač jow młode holcy.‹