Serbske ludowe spiwy

Hdyž ja rano z łoža stanu

2. Ja mam rjane křidłarje,
módre a tež čerwjene.
Něšto mam tež tajkich drohich,
to su moje bubnarje.
Hołb je jedne rjane zwěrjo,
hołbje te so lubja mi.
||: Hołbjam sym ja dobry, :||
to ja praju zawěsće.

3. Něšto rjanych cholojtych,
čornych módrych-pruhojtych,
dale mam tež štyri pory
lutych běłych łysatych.
Hołb je jedne rjane zwěrjo,
hołbje te so lubja mi.
||: Hołbjam sym ja dobry, :||
to ja praju zawěsće.

4. Tež mam rjane pjenježkojte
a tež čorne plěškojte,
mjez tymi mam jich tež něšto,
te su lute hwěžkojte.
Hołb je jedne rjane zwěrjo,
hołbje te so lubja mi.
||: Hołbjam sym ja dobry, :||
to ja praju zawěsće.

5. Jara rjane kołojte
a tež dwójce kopojte
a tež hišće něšto tajkich,
te su čorne nopojte.
Hołb je jedne rjane zwěrjo,
hołbje te so lubja mi.
||: Hołbjam sym ja dobry, :||
to ja praju zawěsće.

6. Wona maja wopuški,
wulke kaž te kokoški,
te su zaso něšto dróše,
čerwjene su wopuški.
Hołb je jedne rjane zwěrjo,
hołbje te so lubja mi.
||: Hołbjam sym ja dobry, :||
to ja praju zawěsće.

7. Wšitkich barbow hołbje mam,
nikom žane njepředam.
Štóž mi hołbje pokradnje,
tomu ženje njewodam.
Hołb je jedne rjane zwěrjo,
hołbje te so lubja mi.
||: Hołbjam sym ja dobry, :||
to ja praju zawěsće.

8. Štóž chce radu posłuchać,
rjane hołbje plahować,
dyrbi sebi prjedy pěknje
rjane sancy wobhladać.
Hołb je jedne rjane zwěrjo,
hołbje te so lubja mi.
||: Hołbjam sym ja dobry, :||
to ja praju zawěsće.

9. Ja šće tola jednoh wěm,
sančka je, joh njepowěm,
rjanoh běłoh, čerwjeneho,
hejzo wěrnosć prajić směm.
Hołb je jedne rjane zwěrjo,
hołbje te so lubja mi.
||: Hołbjam sym ja dobry, :||
to ja praju zawěsće.

10. Pój, ty rjany hołbiko,
ty mi jara lubiš so.
Pój, ja chcu će domoj wjezć
tam, hdźež tón twój kukač je.
Hołb je jedne rjane zwěrjo,
hołbje te so lubja mi.
||: Hołbjam sym ja dobry, :||
to ja praju zawěsće.