1. »Sedłaj, mój bratřiko, konika,
sedłaj namaj přec wobej’ dwej’.

2. Chcemoj mój jěći do Šandawa,
do Šandawa noweho.«

3. Bliže tam k Šandawej přińdźeštaj,
Šandaw so před nimaj zamkny.

4. Nichtó tam k nimaj won njepřińdźe,
dyžli jenož ta stara mać.

5. »Witajtaj, witajtaj, hólcaj dwaj,
wój hólcaj zdaloka.

6. Pójtaj wój z nami k wječeri,
wój hólcaj zdaloka.«

7. »Z wami mój k wječeri njepóńdźemoj,
prjed’ hač z holičku njeporěčimoj.«

8. »Z tej pak wój porěčeć njebudźetaj,
wona je nam wumrěła.

9. Dźensa je runje lěto a dźeń,
hač smy k rowu ju dowjezli

10. Z tymaj mi dwěmaj šumjelomaj,
z čornej płachtu wodźětu.«

11. Hólčik tón zawróći konika,
jědźeše wotsal na kěrchow.

12. »Pomhaj Bóh tebi, holička,
pomhaj Bóh tebi, lubka moja!

13. Nětkle mi powěz, holička,
čehodla sy mi wumrěła?

14. Sy něhdźe wumrěła mojedla
abo něhdźe swojedla?«

15. »Ja njejsym wumrěła twojedla,
tež nic něhdźe swojedla.

16. Ja pak sym wumrěła maćerje dla,
swojej’ stareje maćerje dla.

17. Wona je dała mi jabłučko
rjane běłe, čerwjene.

18. Zwonka bě rjane čerwjene,
znutřka z jědom pak načinjene.

19. To sym ja zjěsć haj dyrbjała
před jeju wočomaj.

20. Tuž sym ja zmolom wumrěła
před jeju wočomaj.«

21. Hólčik tón zawróći konika
jědźeše zas z kěrchowa.

22. Konik tón wjesele zarjehota,
luby zrudnje zapłaka.