Ha běštaj pak, běštaj pak młodaj dwaj

2. Sydom lět hromadźe chodźeštaj,
||: na wosme chcyštaj so wonaj brać. :||

3. Na to pak přińdźechu lóze huby,
||: zo móhł jedyn rjec te stare žony. :||

4. Te su tom hólčikej wotradźeli,
zo sej wón njedyrbi holičku brać,
zo d’ri so radšo sydom lět na wójnu dać.

5. »Dyrbju so sydom lět na wójnu dać.
||: Z kim ’dźemoj sebi te powěsće słać?« :||

6. »Wšak je w tym hajku tón drobny ptačk,
||: z tym ’dźemoj sebi te powěsće słać.« :||

7. Minyło běše so lětko a dźeń,
||: přilećał sołobik z powěsćemi. :||

8. »Ty dyrbiš žarować, holičo,
||: ty dyrbiš žarować luboh swojoh. :||

9. Ty dyrbiš žarować lětko a dźeń,
||: ’šće jedne lětko we wěncu chodźić.« :||

10. »Prjed’ hač chcu žarować luboh swojoh,
||: radšo chcu sydom lět płakać pře njoh.« :||

11. »Što da ty žaruješ, holičo,
zo sej ty wjesele njespěwaš,
žanych sej wěncow wjac njewiješ?«

12. »Kak da bych chcyła sej wěncow wić,
||: hdyž dźě mój luby mi wumrěł je? :||

13. Wón je mi ćahnył na wójnu,
||: na tu mi wójnu daloku. :||

14. Sydom sym lětkow pak łožo słała,
žanu tu nócku sym njepospała,
kóždu tu nócku sym přepłakała.«

15. To pak wam praju, wy młodźency,
holcy a młodźi młodźency,
njemějće so wy tak swěru lubo.

16. Swěrne te lubosće falšne su,
||: jara haj falšne a zawjedne. :||

17. Hdyž so dwaj młodaj tak lubo mataj,
||: kak je to tola tak dušnje. :||

18. Swojej pak tola być njemóžetaj,
||: kak je to tola tak zrudnje. :||