Mi je so dźens w nocy zedźało

2. Sedłuj mi, bratřiko, konika,
sedłuj mi přeco wobej’ dweju.

3. Chcemoj mój jěći k Šołćicom,
chcemoj jěć do Žulic k Šołćicom.

4. Chcemoj tam tola mój wohladać,
hač je mi wěrno abo njej’.«

5. Šołćina po dworje chodźeše,
w čornej tej sukni hač do zemje.

6. »Pomhaj Bóh, pomhaj Bóh, Šołćina!
Hdźe da maš ty twoju dźowčičku?«

7. »Wone je dźensa mi runje lěto,
zo smy ju na kěrchow dowjezli.«

8. Z tymaj mi čornymaj konjomaj,
z tymaj mi běłymaj šumjelomaj.«

9. Hólčik tón zawróći konika,
přeco wón ćěrješe do Chrósćic.

10. Přeco wón ćěrješe do Chrósćic,
přeco wón ćěrješe na kěrchow.

11. Tři mole kěrchow wón wobrajtowa,
na jeje rowčku wón pozasta.

12. »Stawaj mi horje, holičo,
daj mi te moje zawdanki zas!«

13. »Horje ći stawać ja njemóžu,
zawdanki ći ja dać njebudu.

14. Ćežki mam kamjeń na wutrobje,
drobnu mam pjeršć na wočomaj.

15. Rajtuj ty mojeji maćeri dom,
njech ći wšak wona te zawdanki da.

16. Z bantom te črije su na křini,
rubiško židźane we křini.

17. Pjeršćeń mam slěborny na porsće,
toho ty nihdy zas njekrydnješ.

18. Dźensa pak za runje lěto,
da budźeš, luby, tež pola mje.«

19. Hólčik tón zawróći konika,
přeco wón ćěrješe k maćeri dom.

20. »Och, luba stara mi maćerka,
daj mi ty nětko te zawdanki zas.

21. Z bantom te črije su na křini,
rubiško židźane we křini.

22. Pjeršćeń ma slěborny na porsće,
toho ja nihdy zas njekrydnu.«

23. Stara mać zawdanki dawaše,
hólčik pak žałostnje płakaše.

24. »Přečo da płačeš, ty synko mój?
Wšako maš tajkichle holcow dosć.

25. Wjele mi rjeńšich a bohatšich,
wjele mi rjeńšich a pěknišich.«

26. »Hdyž twoju dźowku ja njekrydnu,
da ja wo druheje njerodźu.«

27. Hólčik tón zawróći konika,
přeco wón ćěrješe k tyšerjej.

28. Přeco wón ćěrješe k tyšerjej,
dał je sej dźěłaći nowy kašć.

29. »Ja chcu tež tam być, hdźež wona je,
hdźež moja lubka najlubša je.«