1. Ja sym sej wobhladał holičku
rjanu, běłu, čerwjenu.

2. Mojeje runosće, rjanosće,
mojeje runosće, młodosće.

3. Hdy by wona była domjaca,
dyrbjała zawěsći moja być.

4. Hdyž pak je chuda słužomna,
njeda mi mać z njej do dwora nutř.

5. »Njech sym ja chuda, kaž mój Bóh sam chce,
kóždeho ja sej šće njewoznju.

6. Kóždeho ja sej šće njewoznju,
wo kóždoh hišće tež njerodźu.«

7. »Bjer sej ty, holička, kajkehož chceš,
krala ty, kejžora njedóstanješ.«

8. »Krala ja, kejžora njecham měć,
hejzoli lubeho njedóstanu.

9. Ja chcu so swětneho wostajić,
ja chcu so daći do klóštyra.

10. Prěnje to lětko być Bože dźěćo,
druhe to lětko być pobožna knježna.

11. Z Božim tym dźěćom chcu chodźići,
za knjejskim blidom chcu sydaći.

12. Hejzoli njebudu Bože dźěćo,
tola ja wostanju čista knježna.«

13. »Kajka da budźeš ty čista knježna,
hdyž sy ty sydom lět luboh měła?«

14. »Bórniž ja sydom lět luboh měła,
čista sym knježna ja wostała.«

15. Hdyž bě to słyšał tón jejny luby,
dał je sej sedować konika.

16. Přeco wón hnał je tam do Chrósćic,
přeco wón hnał je tam kowarjej.

17. »Kowaj mi, kowarjo, konika,
kowaj joh na wšitke štyri nohi.

18. Njekowaj, kowarjo, ze zelezom,
njekowaj, kowarjo, z worcelom.«

19. Na prěnjej kowaj ze slěborom,
na poslenjej kowaj pak ze złotom.«

20. Kowar tón konika kowaše,
hólčik tón pjenjezy sadźeše.

21. Hólčik tón pjenjezy sadźeše,
hač so to blido tak zhibowaše.

22. Lute te tołste tolerje,
někotre brancowske šěsnaki.

23. Hólčik sej bjerješe konika,
kowar sej bjerješe pjenjezy.

24. Hólčik tón z dwora won ćěrješe,
kowar tón za nim pak hladaše.

25. Kowar tón za nim pak hladaše,
wšitke to zbože mu přeješe.

26. Hólčik tón klóštyrej ćěrješe,
klóštyr so před nim přec zankaše.

27. Hólčik so wo durje kłapaše,
ze swojim móličkim porsćikom.

28. Ze swojim móličkim porsćikom,
ze swojim slěbornym pjeršćenjom.

29. »Hohahej, hohahej wrótniko!
Njeje tu moja lubčička?«

30. Knježna ta dźěše z hrodu dele,
w běłej tej židźi hač do zemje.

31. Jeje te włóski su rozčesane,
do lutych prómješkow rozplećene.

32. Po jeje ramješkomaj rozdźělene,
po jeje chribjeći rozkładźene.

33. Z lěwej tej ručku jom wočinješe,
z prawej pak hólčika witaše.

34. »Witaj wšak, witaj, ty luby mój,
witaj, ty luby mój najlubši.

35. Hladaj wšak, hladaj, ty luby mój,
na moje włóski mi nažołtne.

36. Kak su te włóski mi rozkładźene,
tak su naju lubosće rozdźělene.

37. Tak su naju lubosće rozdźělene,
po wšitkim swěći mi rozpjeršene.

38. Z wětřičkom su wone rozdunjenje,
z wodźičku su wone rozpłownjene.

39. Ja sym so swětneho wostajiła,
sym so pod njebjeske postajiła.«

40. Hólčik tón zawróći konika,
płačo wón ćěrješe maćeri dom.

41. »Maćě, och luba stara maćě,
moja mje lubka njecha měć.

42. Wona so swětneho wostajiła
a so pod njebjeske postajiła.«

43. »Mjelč wšak a njepłač, ty synko mój,
tajkich je holcow wšudźom dosć.

44. Wjele šće rjeńšich a šikwanšich,
wjele šće bohatšich, pěknišich.

45. Rajtuj ty, synko mój, w cuzy kraj,
tajkich je holcow wšudźom dosć.«

46. Čěsku wón, Budesku wobrajtował,
žaneje rjeńšeje njenamakał.

47. Hólčik tón zawróćił konika,
přeco wón rajtował maćeri dom.

48. »Čěsku sym, Budesku wobrajtował,
žaneje rjeńšeje njenamakał.

49. Žaneje rjeńšeje njenamakam,
žaneje druheje měć njecham.

50. Pjenjezow, pjenjezow mam ja sam dosć,
dosć mam ja slěbora, złoteho.

51. Tolerjow mam ja šće wjele wjac,
dyžli ta wólšička lisćičkow.

52. Šěsnakow mam ja šće wjele wjac,
dyžli ta wjerbinka łopješkow.

53. Čerwjenych złotych mam wjele wjac,
dyžli ta lipa lisćička.

54. Te chcu ja wšitke nětk rozmjetać
po tych mi pućach, šćežčičkach.

55. Zo ’dźa je chudźi sej zezběrać,
zo ’dźa tak na mnje spominać.«

56. Njebě so minyło wo poł dnja,
hólčik tón schorje a wotemrě.

57. Zwony tak rjenje tam zwonjachu,
wšitcy te ludźo so prašachu:

58. »Štó ha da je tola tajki wumrěł,
zo mu te zwony tak rjenje zwonja?«

59. »Wón je tam wumrěł tón hólčik sam,
hólčik sam wo swoju knježničku.«

60. Knježna ta dźěše z hrodu dele,
w čornej tej židźi hač do zemje.

61. »Hdyž mje mój luby tak lubo měł,
zo je wón wumrěł mojedla.

62. Da ja tež luboh tak lubo mam,
zo chcu ja wumrěći jeho dla.

63. Wy pak, haj wy pak naju zahrjebajće,
na te mi puće, přezpuće.

64. Hdźež tam te ludźo kemši chodźa,
hdźež woni chodźa wote mšě.

65. Zo budźa na naju spominać,
na naju wulke te lubosće.

66. Na naju wulke te lubosće,
na naju swěrne te zawjednosće.

67. Na njeho stajće wy winowy kerk,
na mnje pak rosmarju zelenu.

68. Na winowym kerku ’dźe šmutajčka,
na šmutajčcy zelene lisćičko.

69. Na lisćičku dróbne to pismičko,
zo dźě mój wobaj dwaj zbóžnej smój.«

70. Za to će prošu, ty młoda bórša,
zmińće so swěrneje lubosće.

71. Swěrne su lubosće jara falšne,
jara su falšne a zawjedne.

72. Hdyž so dwaj luboj tak lubo mataj,
kak je to tola šwarnje,

73. Swojej pak tola być njemóžetaj,
kak je to tola zrudnje.

74. Wone je lóše to wumrěće
bjez dwěmaj starymaj staršimaj.

75. Dyžli to róznorozeńdźenje
bjez dwěmaj młodymaj lubymaj.