Serbske ludowe spiwy

Hnała je ćelerka

2. ||: Tam je so sydnyła :||
pod róžowy kerk,
rjanu tu ćeńku kudźałku přasć.

3. ||: Hdyž bě pak dele :||
so sydnyła,
da bě tež sćicha tam wusnyła.

4. ||: Hdyž běše wona pak :||
wotućiła,
da bě wšě ćelatka rozzhubiła.

5. ||: Běše tam přišoł k njej :||
jedyn hajnik,
tón so jej’ swěru tak prašeše:

6. ||: »Što da ty pytaš tu, :||
rjana holčka,
abo što sy w hajku rozzhubiła?«

7. ||: »Ja sym wšě ćelatka :||
rozzhubiła,
sama šće w hajku so zabłudźiła.«

8. ||: »Chceš moja swěrna mi :||
lubka ty być,
da chcu ći ćelatka znamakować.«

9. ||: Tebje tež z hajka won :||
wupokazać,
tebi šće ćelatka pomhać dom hnać.«

10. ||: Kruwarki kruwy won :||
ćěrjachu,
přeco wot ćelerki powědachu:

11. ||: »Zo dźě ta ćelerka :||
wjac sama njej’,
zo dźě je wona samodruha.«

12. ||: Hnała je ćelerka :||
ćelatka dom,
njesła sej synka we šórcušku dom.

13. ||: »Što pak sym tola ja :||
činiła,
zo sym ja z hajnikom žortowała.

14. ||: »Wo to was prošu, :||
towarški,
njewěrće žanym hajnikam.«