1. Hólčik je so woženił
na swoje wulke njezbožo.
Wzał je sej wón to žonišćo,
tych lózych ludźi dźěćišćo.

2. Chlěb wona rady žerješe,
ničo pak dźěłać njechaše.
Jednu ’nož kruwu měještaj,
hišće sej ju njepodeještaj.

3. »Mužo, ćěr kruwu na hermank,
kup namaj za nju twaroha,
zo móžemoj jón z chlěbom jěsć,
mój budźemoj jón tójhdy měć.«

4. Muž tón tam kruwu ćěrješe,
za kruch ju chlěba předaše,
hišće so jemu wjele zda,
zo wón ju droho předał je.

5. Muž tón tam domoj přińdźeše,
swój kruch wón chlěba njeseše,
hdyž pak wón domoj přińdźeše,
da bě jom žona wumrěła.

6. Wšitke wón myše spopada,
kiž w swojim domje měješe,
z tymi wón swoju njebohu
přeco tak k rowu dowjeze.

7. Wšitke wón serpy zezběra,
kiž w swojim domje měješe,
z tymi wón swojej njebohej
přeco tak k rowu wozwoni.

8. Kupił wón husam kórc wowsa,
zo d’rja spěwać wigiliju.
Husy te wšón wows zežrachu,
ha na wigiliju zabychu.