1. ||: Chcył je knjez hólčik wědźeći, :||
haj domdideraj,
haj domdideraj,
kak w cuzym kraju je.

2. ||: Dał je sej dźěłać kryty wóz, :||
haj domdideraj,
haj domdideraj,
štyri brune do njeho.

3. ||: Dał je so wjezć přez tajki kraj, :||
haj domdideraj,
haj domdideraj,
hdźež ludźi přahaju.

4. ||: Přahnyli hólčka do płuha, :||
haj domdideraj,
haj domdideraj,
do płuha ćežkeho.

5. ||: Hdyž zhoniło to holičo, :||
haj domdideraj,
haj domdideraj,
jeho lubka najlubša.

6. ||: Dała sej dźěłać kruty wóz, :||
haj domdideraj,
haj domdideraj,
štyri brune do njeho.

7. ||: Dała so wjezć přez tajki kraj, :||
haj domdideraj,
haj domdideraj,
hdźež ludźi přahaju.

8. ||: »Wupřehńće luboh z płuha mi, :||
haj domdideraj,
haj domdideraj,
z toh płuha ćežkeho!«

9. ||: »Móž’š-li nam pyšnje rejwaći, :||
haj domdideraj,
haj domdideraj,
prawje zhorda stupaći?«

10. ||: Holčka ta pyšnje rejwaše, :||
haj domdideraj,
haj domdideraj,
prawje zhorda stupaše.

11. ||: Hólčik tón dźěše z płuha won, :||
haj domdideraj,
haj domdideraj,
z toh płuha ćežkeho.

12. ||: »Měj dźak, měj dźak, ty holička, :||
haj domdideraj,
haj domdideraj,
zo sy mje wumóhła.

13. ||: Była sy moja lubčička, :||
haj domdideraj,
haj domdideraj,
nětk budźeš mandźelska!«